پاتوق بچه شیعه ها

۱-رفتاری پیامبرگونه داشت و حلم و رأفت و احسانش شامل خاص و عام می‌شد.۲-کسی را با عمل و سخن خود نمی‌آزرد.۳-تا حرف مخاطب تمام نمی‌شد، سخنش را قطع نمی‌کرد.۴-هیچ حاجت‌مندی را مأیوس باز نمی‌گرداند.۵-در حضور میهمان به پشتی تکیه نمی‌داد.۶-پیش روی کسی پای خود را دراز نمی‌کرد.۷- با غلامان می‌نشست و غذا می‌خورد.۸-شب‌ها کم می‌خوابید و قرآن می‌خواند.۹-بیشتر اوقات شب‌زنده‌داری می‌کرد.۱۰-هر سه روز یک‌بار قرآن را ختم و در آیات آن تفکر می‌کرد.۱۱- با مردم به نرمی سخن می‌گفت.۱۲- نظافت را در هر حال رعایت می‌کرد و عطر و بخور بسیار به کار می‌برد.۱۳- هر ماه ۳ روز حتما روزه بود.۱۴- در نهان به ویژه شب‌های تاریک، بسیار به مردم احسان می‌کرد و صدقه می‌داد.۱۵- جامه ارزان می‌پوشید، ولی در مجالس و ملاقات‌ها و پذیرایی‌ها لباس فاخر بر تن می‌کرد.۱۶-کسی که از او تقاضایی داشت، اگر می‌توانست بی‌درنگ آن را بر می‌آورد تا مبادا از آن بی‌نیاز گردد و فرصت از دست برود.۱۷- غذا را آهسته و اندک می‌خورد و سفره‌اش رنگین نبود.۱۸-امام (ع) در تابستان روی حصیر و در زمستان روی پلاسی( نوعی زیرانداز پشمی) می‌نشست.۱۹- گاهی امام خادمش را صدا می‌زد به او می‌گفتند مشغول خوردن غذاست. امام می‌فرمود بگذارید غذایش تمام شود.۲۰- قبل از غذا دست‌ها را می‌شست.۲۱- سجده های طولانی داشتند•┈┈••✾•, ...ادامه مطلب