پاتوق بچه شیعه ها

عجله، انسان را به شر می‌کشاند.به این نحو که یا خواسته شری در او پدید می آورد یا باعث میشود خیری را از راه شر طلب کند.در تمام این موارد، خواسته عجولانه انسان مانند نفرینی علیه خودش عمل می‌کند.یعنی نتیجه با حرص و شتاب خواستن چیزی بدی است(هر چند آنچه که با عجله مورد درخواست است چیز خوبی باشد).پس باید با سرعت مقادير الهی همراه شد و جلوتر از قضای الهی چیزی نخواست و قدمی برنداشت. تنها کسی توفیق چنین حلمی و صبری را داراست که اوقاتش صرف بندگی و همتش مصروف عبودیت و ذهنش مستغرق طاعت باشد؛ یعنی از خواستن دست برداشته و خواسته ها را به مولایش سپرده باشد.چنین کسی دائما در خیر محض است و مدام در سرور و رفض.و خداوند فرمود:و آدمى به دعا شرى را مى‌طلبد چنان كه گويى به دعا خيرى را مى‌جويد. و آدمى تا بوده شتابزده بوده است.وَيَدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ ۖ وَكَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا /۱۱ اسراءنیک اقبال•┈┈••✾•, ...ادامه مطلب

قرآن  درباره خودش می‌فرماید که «یضلّ به کثیرا و یهدی به کثیرا»؛ خوب، اضلال به قرآن چرا؟ حالا هدایت به قرآن معلوم، اما اضلال به قرآن چرا؟ این به خاطر این است که «و أمّا الّذین فی قلوبهم مرض فزادتهم رجسا الی رجسهم»؛ آن کسانی که در دلشان مرض هست، وقتی قرآن را می‌خوانند، بر آن پلیدی درونی آنها افزوده خواهد شد.این آیه قرآن یا سوره قرآن، پلیدی آنها را افزایش خواهد داد. این پلیدی چیست؟ این «فی قلوبهم مرض,قرآن,باعث,گمراهی,میشود؟ ...ادامه مطلب